Biuro do spraw tajemnych

Ależ to była przygoda! 🖤

"Biuro do spraw tajemnych" przenosi czytelnika w czasie, by w znakomicie nakreślonej Francji XIX wieku zachwycić fabułą napisaną z wielką dbałością o realia epoki i kontekst historyczny, z intrygującym wątkiem kryminalnym, z odpowiednio wyważonym wątkiem miłosnym, i wreszcie - ze świetną kreacją i dogłębną analizą psychologiczną głównego bohatera. Mam nadzieję, że o tym panu jeszcze usłyszymy!

Ale po kolei.

Paryż, jesień roku 1830. Wciąż rozbrzmiewają echa rewolucji lipcowej. Nastroje nie są spokojne. Jesienna, mglista, deszczowa aura zdaje się przysłaniać piękno świata...

Młody policjant Valentin Verne przemierza miasto, prowadząc śledztwo w sprawie zagadkowego zgonu syna jednego z arystokratów. Wraz ze śledczym trafiamy w rozmaite miejsca, od tych skąpanych w przepychu, do tych pełnych brudu i ubóstwa. Niekonwencjonalne metody Valentina i jego zainteresowania chemią i medycyną wkrótce zaczynają przynosić efekty, prowadząc do pełnych napięcia zwrotów akcji.

Odkrywanie historii Valentina sprawiło mi wielką, czytelniczą satysfakcję - jest to bowiem bohater mocno wyróżniający się na tle innych. I nie mam na myśli tylko klimatu retro, który w oczywisty sposób jest tu obecny, wszak mamy do czynienia z powieścią wykorzystującą fikcję historyczną (w bardzo udany sposób!). Po prostu sam Valentin budzi olbrzymie zainteresowanie, od początku do końca. To postać utkana z niedopowiedzeń i sekretów, które zostają stopniowo odkrywane. To postać z bogatym wnętrzem psychologicznym, dzięki czemu fascynuje, zapada w pamięć, porusza.

Najbardziej jednak poruszają w "Biurze do spraw tajemnych" rozdziały pisane z perspektywy pewnego chłopca. Pamiętnik Damiena to świadectwo olbrzymiego bólu zadanego przez drugiego człowieka. I tutaj warto, by wybrzmiało to wyraźnie - w tym wątku autor porusza temat pedofilii i tortur psychicznych i fizycznych. Choć nie zawarto tu dosadnych, naturalistycznych opisów (może poza jednym 🥺),a bardziej metafory, to tekst jest przesiąknięty cierpieniem i oddziałuje na wyobraźnię, czego warto mieć świadomość.

Ja absolutnie nie żałuję, że wysłuchałam opowieści Damiena, a los tego biednego chłopca niezmiernie dotknął moją wrażliwość. Eric Fouassier pozwala tu zstąpić do piekła, obnażając najohydniejsze uczynki potwora w ludzkiej skórze. Nic więc dziwnego, że czytelnik kibicuje Valentinowi, którego obsesją jest schywatnie złowieszczego Wikarego. Czy mu się uda? 🤔🤔🤔

W zgrabny sposób wyważono w tej odmalowanej ciemnymi barwami książce  sensacyjne nuty z tymi bardziej refleksyjnymi, przepełnionymi emocjami i psychologicznymi niuansami. Demony przeszłości czyhają tu na człowieka, a ciemne, błotniste zaułki Paryża symbolizują mrok i brud szerzący się w ludzkich umysłach i czynach. W ten melancholijny klimat, gęsty jak mleczna mgła, idealnie wprowadza już sama okładka. Przepiękne wydanie tej powieści  zasługuje na osobną pochwałę! 🖤

Wielkie tajemnice, przejmujące losy, niecodzienne śledztwo, przekrój francuskiego społeczeństwa, rys historyczny - wszystko to czyni "Biuro do spraw tajemnych" książką zapewniającą solidną porcję wrażeń. Przestępczość inspiruje się tu nauką, a czytelnik ma szansę spotkać się na kartkach książki z pojęciem np. mesmeryzmu. Dzięki temu ta lektura potrafi dostarczyć ciekawostek lub rozbudzić zainteresowanie już znanymi nam tematami. Czy więzień labiryntu luster zazna spokoju? Przekonajcie się sami - ja już czekam na kontynuację 🖤

Ależ to była przygoda! 🖤

"Biuro do spraw tajemnych" przenosi czytelnika w czasie, by w znakomicie nakreślonej Francji XIX wieku zachwycić fabułą napisaną z wielką dbałością o realia epoki i kontekst historyczny, z intrygującym wątkiem kryminalnym, z odpowiednio wyważonym wątkiem miłosnym, i wreszcie - ze świetną kreacją i dogłębną analizą psychologiczną głównego bohatera....

Świetna alternatywa dla kryminałów i thrillerów niskich lotów. Stęskniłam się za powieścią, która byłaby nie tylko ciekawa, ale też porządnie napisana. No i jest. Bardzo mi się podobała.

Świetna alternatywa dla kryminałów i thrillerów niskich lotów. Stęskniłam się za powieścią, która byłaby nie tylko ciekawa, ale też porządnie napisana. No i jest. Bardzo mi się podobała.

"Biura do spraw tajemnych" wysłuchałam w formie audiobooka i muszę przyznać, że bawiłam się słuchając o przygodach Valentina Verne'a absolutnie fantastycznie. Jest to typowa powieść w stylu retro kryminału, historyczne tło XIX-wiecznego Paryża absolutnie przypadło mi do gustu, a Eric Fouassier zamieścił sporą ilość ciekawych informacji na temat realiów życia w tych fascynujących czasach i miejscu. Być może nie jest to powieść niezmiernie oryginalna, zarówno pod względem formy jak i fabuły, a plot twist dało się przewidzieć bardzo szybko, ale nie każda powieść musi być wyjątkowa, aby sprawić nam przyjemność. Wszystkim miłośnikom zagadek i XIX-wiecznego Paryża mogę polecić w ciemno, na pewno nie będziecie się nudzić!

"Biura do spraw tajemnych" wysłuchałam w formie audiobooka i muszę przyznać, że bawiłam się słuchając o przygodach Valentina Verne'a absolutnie fantastycznie. Jest to typowa powieść w stylu retro kryminału, historyczne tło XIX-wiecznego Paryża absolutnie przypadło mi do gustu, a Eric Fouassier zamieścił sporą ilość ciekawych informacji na temat realiów życia w tych...

Długo się akcja rozkręcała i początkowo wydało mi się nudne ale zakończenie naprawdę super, jestem pozytywnie zaskoczona ;)

Długo się akcja rozkręcała i początkowo wydało mi się nudne ale zakończenie naprawdę super, jestem pozytywnie zaskoczona ;)

Liczę na kolejne części

Liczę na kolejne części

Valentin Verne. Młody inspektor, który niegdyś był obiecującym studentem chemii i biologii postanawia dokończyć misję życiową swojego ojca i schwytać prz€stępce, który ukrywa się pod pseudonimem Wikary, a jego ofi@rami są nieletni chłopcy.

Jego prywatne śledztwo zostaje tymczasowo skierowane na drugie tory, gdyż pewien młody chłopak, nie mający jak się mogło by wydawać żadnych powodów, targa się na swoje życie, a jego ojciec nie chce uwierzyć, że nie były w to zaangażowane osoby trzecie.

Dodatkowo wraz z rozwojem akcji, mamy możliwość poznawania historii chłopaka imieniem Damien, która jest przeplatana między rozdziałami za sprawą pamiętnika.

Biuro to historia, która nie porywa od pierwszych stron. Autor powoli wprowadza czytelnika w mroczny, brudny i tajemniczy Paryż z XIX wieku. Swoją drogą robi to fantastycznie. Dawno nie czytałam książki, w której klimat byłby aż tak namacalny.
Gdy już czytelnik zatraci się w historii, której karty odkrywane są niespiesznie to nie ma odwrotu, a książka staje się dosłownie nieodkładana.
Bardzo mi się podobała złożoność fabuły. Akcja nie kręciła się cały czas wokół jednego tematu, a ostateczne powiązania wszystkich wątków i rozwiązanie ich zmiotły mnie z planszy. Dużym plusem okazały się także nawiązania historyczne, dzięki którym całość była jeszcze bardziej autentyczna.

Język, którym pisana jest książka, ma w sobie oczywiście pewną nutę tamtych czasów, ale uwierzcie na słowo, że przez to nie jest ona ciężka w odbiorze. Wręcz przeciwnie sprawia, że czytelnik jeszcze bardziej zatraca się w tej opowieści.

Valentin Verne. Młody inspektor, który niegdyś był obiecującym studentem chemii i biologii postanawia dokończyć misję życiową swojego ojca i schwytać prz€stępce, który ukrywa się pod pseudonimem Wikary, a jego ofi@rami są nieletni chłopcy.

Jego prywatne śledztwo zostaje tymczasowo skierowane na drugie tory, gdyż pewien młody chłopak, nie mający jak się mogło by wydawać...

Dla mnie to całkiem dobry kryminał przygodowy. Dużo się dzieje, śledztwo jest fajnie i bardzo ciekawie poprowadzone, jest odpowiedni, post rewolucyjny klimat. Są nawet smaczki medyczne, których i tak chciałam więcej. Verne jest bohaterem, który przyciąga, bawi, imponuje. Ma wiele odcieni, tak samo jak cała książka. Są momenty tragiczne, ale i śmieszne, naukowe, poważne, smutne. To sprawia, że ciężko się nudzić. Jednak mnie czegoś zabrakło. Może jakiegoś podkręcenia całości? Znalazłam tę poważną nieścisłość, która nie mogła mi wyjść z głowy aż do końca lektury. Niemniej to ciekawa, bardzo przyjemna książka, która wprowadza nas do XIX-wiecznej Francji

Dla mnie to całkiem dobry kryminał przygodowy. Dużo się dzieje, śledztwo jest fajnie i bardzo ciekawie poprowadzone, jest odpowiedni, post rewolucyjny klimat. Są nawet smaczki medyczne, których i tak chciałam więcej. Verne jest bohaterem, który przyciąga, bawi, imponuje. Ma wiele odcieni, tak samo jak cała książka. Są momenty tragiczne, ale i śmieszne, naukowe, poważne,...

Zabłądziliście kiedyś w labiryncie luster? Ja na szczęście nie, ale przez moment poczułam się dziwnie, bo straciłam na chwilę orientację. I taki labirynt zagadek znajdziemy w książce "Biuro do spraw tajemnych".

Przed nami Francja - elegancja XIX wieku ;-) Oczywiście są tu kontrasty, bywa mroczno i tajemniczo, ale też elegancko i bogato. Zaczynamy od samobójstwa, hm...a może jednak od morderstwa...

Zabłądziliście kiedyś w labiryncie luster? Ja na szczęście nie, ale przez moment poczułam się dziwnie, bo straciłam na chwilę orientację. I taki labirynt zagadek znajdziemy w książce "Biuro do spraw tajemnych".

Przed nami Francja - elegancja XIX wieku ;-) Oczywiście są tu kontrasty, bywa mroczno i tajemniczo, ale też elegancko i bogato. Zaczynamy od samobójstwa, hm...a...

Akcja powieści rozgrywa się w Paryżu w latach trzydziestych XIX wieku. Książka opowiada historię młodego policjanta ścigającego tajemniczego Wikarego.
Autor w bardzo plastyczny sposób opisuje ówczesny Paryż, miasto będące jeszcze przed przebudowa, z brudnymi zaułkami pozostałymi po średniowieczu.
Kanwa opowieści jest historia dzieci z różnych powodów oddawanych na wychowanie biednym rolnikom.
Mimo szybkiej akcji książkę czyta się ciężko. Jest bardzo realistyczna, poruszająca, ma zaskakujące zwroty akcji.
Polecam.

Akcja powieści rozgrywa się w Paryżu w latach trzydziestych XIX wieku. Książka opowiada historię młodego policjanta ścigającego tajemniczego Wikarego.
Autor w bardzo plastyczny sposób opisuje ówczesny Paryż, miasto będące jeszcze przed przebudowa, z brudnymi zaułkami pozostałymi po średniowieczu.
Kanwa opowieści jest historia dzieci z różnych powodów oddawanych na...

Coś w sam raz dla pasjonatów literatury kryminalno – sensacyjnej, ze szczególnym uwzględnieniem tła epoki oraz zdarzeń zapisanych na kartach historii. Powieść Erica Fouassiera łączy bowiem wszystkie powyższe elementy, wzbogacając je o upragnione smaczki; podczas lektury ,,Biura spraw tajemnych’’ doprawdy trudno oprzeć się urokowi osiemnastowiecznego Paryża skąpanego w jesiennej aurze, i równie trudno oderwać się od perypetii charyzmatycznego Valentina Verne’a, który wpada na ślad pieczołowicie zadzierzgniętego spisku.
W cieniu lipcowej rewolucji, kiedy Francja powoli podnosi się z kolan, jej wrogowie nie śpią; ich oczy pozostają czujne, a buńczuczne umysłu otwarte; na przełomie wieków, w oparciu i rozwój medycyny, i nauki, łatwo w końcu sięgnąć po bardziej radykalne i… Bardziej wyrafinowane rozwiązania wszelkich konfliktów. Przekonuje się o tym właśnie Verne – wycofany i omotany tajemnicą z przeszłości – młody inspektor policji. Gdy najpierw w niewyjaśnionych okolicznościach samobójstwo popełnia syn szacownego dyplomaty, zaś chwilę później na swoje życie targa się kolejny członek elity, Valenitne postanawia podjąć rzucone mu wyzwanie.
Karkołomna szarada rozgrywa się więc w iście teatralnej scenerii - ciemne zaułki, ciasne uliczki pogrążane w mglistej nocy, deszczowe wieczory, opuszczone kamienice... Paryż tonie w oparach mroku, trącając goryczą krwawej vendetty. Obok medycznych eksperymentów i ezoterycznych sztuczek, prawo do pierwszoplanowej roli roszczą sobie głęboko skrywane sekrety oraz zawiłe intrygi. To właśnie one w książce Fouassiera ubarwiają fabułę, nadając jej charakterystycznego posmaku. Całość z miejsca hipnotyzuje, emanuje magnetyzmem, przyciąga; atmosfera niepokoju narasta ze strony na stronę, rozbudzając wyobraźnię czytelnika do granic możliwości. Przygód i mocnych wrażeń nie brakuje - gorączkowy pościg trwa. W akompaniamencie z wolna postępującego napięcia, brawurowych potyczek, misternych mistyfikacji i szczypty nienachalnego romansu, ,,Biuro do spraw tajemnych’’ stoi u piedestału jednych z najbardziej barwnych, plastycznych, lecz i również emocjonujących utworów w stylu retro.

Coś w sam raz dla pasjonatów literatury kryminalno – sensacyjnej, ze szczególnym uwzględnieniem tła epoki oraz zdarzeń zapisanych na kartach historii. Powieść Erica Fouassiera łączy bowiem wszystkie powyższe elementy, wzbogacając je o upragnione smaczki; podczas lektury ,,Biura spraw tajemnych’’ doprawdy trudno oprzeć się urokowi osiemnastowiecznego Paryża skąpanego w...